Nunha cultura onde a tecnoloxía dixital é omnipresente, queremos ofrecer ferramentas amigábeis e emancipadoras, que devolvan o poder ás persoas respectando a súa integridade e dignidade. Non obstante, aceptamos os nosos límites cando tentamos facer realidade estes ideais: facemos o posíbel, e non está nada mal!

Sublévannos as inxustizas, as indignidades e a indecencia do mundo actual, conformado polo capitalismo de vixilancia. Queremos colaborar na emancipación das persoas a través do noso campo de actuación e experiencia: a tecnoloxía dixital e os bens culturais. Cremos que os seres humanos autónomos, orgullosos, coñecedores, solidarios e que comparten poden facer do mundo un lugar máis agradábel para vivir para todos.

O noso modo de expresión é facer. Sentímonos útiles na acción e cremos que as nosas formas de actuar revelan os nosos valores. Vemos a Framasoft como unha asociación de prefiguración: presentamos as nosas creacións como prototipos que calquera pode apropiarse para reproducilos a outra escala, ou adaptalos a outras limitacións.

Tendo máis dúbidas que certezas, consideramos o que facemos como experimentos. Polo tanto, aceptamos o fracaso: errar é humano, e nós tamén! Mesmo atopamos a alegría nos fracasos, porque tamén nos poden ensinar máis que o éxito. Porén, para nós, o coñecemento é máis importante que a eficiencia.

Asegurámonos de compartir libremente receitas, produtos e leccións aprendidas das nosas accións. Elevamos os nosos logros aos comúns. Queremos que todos poidan aproveitalas e adaptalas á súa situación, mais tamén evitar estar en posición de poder por mor do monopolio dun recurso ou doutro.

Nin nós nin a asociación somos eternos... e iso aceptámolo. Traballamos para que Framasoft sexa compostábel, é dicir, procuramos deixar pegadas fértiles, crear ruínas útiles para que os que veñen tras de nós poidan construír co que quede das nosas accións.

Esta declaración ten as súas propias limitacións. Entendemos que non poderemos atender a un común nin aos demais se non nos fixamos en nós mesmos, como tampouco poderemos compartir unha chama se deixamos apagar a nosa lumarada.

Cremos que todo o mundo (incluídos nós!) andamos de viaxe. Buscamos, pois, deconstruír os reflexos puristas que nos levarían a emitir xuízos morais sobre as prácticas e camiños dos demais, xa sexa para lexitimalos ou condenalos. Coidamos tamén de non promover os nosos modos de actuación en detrimento dos adoptados por colectivos cos que compartimos valores e ideais.

Sabemos que só somos unha peza do crebacabezas. O que fagamos será, inevitablemente, fragmentario e insuficiente. Por iso tentamos manter vínculos de apoio con outros colectivos, actuando noutros ámbitos, con métodos propios. Na nosa opinión, a diversidade de modos de acción é esencial para o seu impacto.

Non queremos ir máis aló dos nosos fundamentos. Non dubidamos en usar bromas para aliviar a presión, aínda que iso supoña ofender a xente seria. Se o humor está no cerne das nosas prácticas, de ningún xeito desvirtúa a esencia das nosas accións.